Kort geleden zag ik een nieuwsartikel met een geweldige titel. Gemeente Groningen wil het stadscentrum ontoegankelijk maken voor fietsers.
Ik heb na het lezen hiervan een lachstuip of twee doorstaan, tot ik beter las en het bleek dat dit geen satire was. Dat ze serieus waren. Hieropvolgend heb ik een traantje gelaten.

Het centrum ontoegankelijk maken voor fietsers. Verboden.
Dit betekent dat het centrum, dat grotendeels autoluw is, op termijn ook bussen en overig OV gaat weren, nu eveneens voor fietsers een onbereikbaar paradijs wordt.
Autoluw is een mooi woord, en in zekere zin is de praktische toepassing er van ook begrijpelijk. Het leidt wel tot bizarre eenrichtingsstraatjes en een route van drie kwartier waar je dit op de fiets in drie minuten had kunnen doen. Maar ja, beiden zijn dus binnenkort verleden tijd.
De bussen uit de stad weren is een heel andere discussie; een belachelijke wat mij betreft.
Geen bussen in het centrum ontneemt een enorme groep mensen die slecht ter been is een stuk mobiliteit. Dat er nu van die leuke minibusjes charteren als oplossing trapt niemand in toch? Desalniettemin (weer zo’n mooi woord) is dit een onderwerp voor een andere keer. Een mens moet wat te klagen overhouden.

Ik ben de beroerdste niet, en denk graag mee. Kijk mij, ik kan ook wat.
Is het een optie om een ritje door de stad inkomensafhankelijk te maken?
Mensen die door het centrum op de fiets naar werk gaan, zijn duidelijk nog niet vermogend genoeg om dit niet meer te hoeven doen, en hiermee dus niet langer welkom in onze stadskern. Probleem is echter dat mensen die in het centrum wonen afhankelijk zijn van de fiets (daar is hij weer; autoluw), maar relatief rijk moeten zijn om in datzelfde centrum te kunnen neerstrijken. Impasse.

Misschien is het een optie om mensen die de bus willen gebruiken te weren, want dit plebs heeft kennelijk geen privechauffeur. Hiermee tref je echter een grote groep ouderen, gehandicapten, en studenten, welke laatste je naar eigen inzicht onder een van de twee eerstgenoemde categorieën mag scharen.
Gehandicapten en ouderen aanvallen vindt men vaak niet zo tof, dus komen we uit op een ethische kwestie. Schaak.

Wellicht kunnen we een tijdvak introduceren. Voor deze route staat 30 seconden, ready set go. Aan het einde staat een toezichthouder met een stopwatch en een bonnenboekje. Te traag? Jammer, u bent gewogen en te licht bevonden. Tot ziens, buiten de ring uiteraard.

Ik wil dan ook voorstellen het nog verder te trekken.
Het gehele centrum verboden voor iedereen te maken. Als er niemand in de stad mag komen, lost dat in één klap van alles op. De drukte, de vervuiling, de overlast, de hangjeugd, en op de koop toe raakt er niemand besmet. We houden keurig afstand, want we zijn er allemaal niet.
Met wat geluk conformeren de meeuwen zich ook, en blijven die voortaan netjes buiten de Diepenring. Duiven blijven welkom, die doen niemand kwaad.



N.a.v. onderstaand artikel:
https://www.sikkom.nl/deel-binnenstad-wordt-tijdelijk-alleen-toegankelijk-voor-voetgangers/