je was verdwaald
dat wist je, en toch nam je me mee
en verdwaalden we samen

jouw tijd was beperkt
en tikte harder toen
er twee van ons waren

we telden beiden niet af
in de stille hoop
een eigen tijdzone te vinden

je nam een andere afslag
struikelde en stond weer op
klopte onzeker je kleren schoon

je liep weifelend verder
keek nog een keer achterom
naar hoe ik kleiner werd

je verloor de route
als die je die ooit al hebt geweten
en ik zag je verder verdwalen in jouw hoofd