Onderbreek me, dood
Kun je het zelf?
Nee, ja, laat maar.
Kut – opnieuw. langzamer ditmaal
Haal adem
Met mijn vinger gris ik alsnog vluchtig zijn gezicht
‘Dankjewel’, fluister ik
‘Ga je weg?’
‘Het moet’, zeg ik
‘Zien we elkaar nog eens?’
Misschien.