“Ik weet nog goed,” beginnen veel van mijn moeders verhalen, “dat ik een scriptie moest schijven om af te studeren. Wat een verschrikkelijk jaar was dat. Gelukkig was er altijd een docent aanwezig om me met begeleiding en advies door mijn persoonlijke hel te slepen.”

Februari 2016. Een vriendelijk ogende man stapt het klaslokaal binnen en stelt zich voor als onze onderzoeksdocent.
Hij glimlacht, en neemt plaats op een stoel achter in de ruimte. Verwachtingsvol verdraait iedereen z’n nek. We wachten tot het eerste college onderzoek begint. We staren elkaar aan. De toeschouwer zwijgt.
Na een lange, ongemakkelijke stilte, staat hij met een zucht op en loopt naar voren.
“Hebben jullie niets voorbereid?”, vraagt onze docent. “Dit college wordt door de inbreng van studenten geleid, en als jullie geen lesplan hebben, wordt afstuderen wel wat lastig.”
Vertwijfeld kijken we elkaar aan. We weten nauwelijks wat de bedoeling is.

“Goed, ik geef jullie een opzetje”, begint hij vermoeid. “Zie mij als een quizmaster. Ik ben hier om vragen te stellen, jullie uit te dagen, maar niet om van advies te voorzien. Wil je begeleiding, moet je je klasgenoten aankijken. Jullie hebben twee kansen mij om feedback te vragen, op specifieke data, en slechts één hoofdstuk van jullie onderzoek. Wil je het hele verslag goed doen, moet je zorgen dat je goed bènt.” De groep valt stil.

Wat gebeurt hier? Dit is onze scriptie toch? Klassikaal vragen we om een verklaring.
Onze onderzoeksdocent vervolgt op rustige toon: “Bekijk het als een spelshow. Kies je de deur met daarachter de koelkast, is dat je prijs. Twee momenten voor feedback, niet meer. Houd er rekening mee dat jullie deadline half mei is.” Paniek slaat toe. Drieënhalve maand voor een compleet afstudeeronderzoek? “Zorg ook dat je de overige vakken van deze periode niet verwaarloost. Ethiek en projectontwikkeling tellen mee voor jullie diploma.”
Wel ja, ethische dilemma’s uitwerken en een maatschappelijk project op poten zetten kan er prima bij natuurlijk.

De stem van de docent klinkt weer. “Bedenk ook dat als je de eerste kans niet meteen haalt, de diplomering komt te vervallen.” Gewoon per post dan, is het devies. In één keer alles goed, zonder enige sturing of begeleiding. Geen probleem, doen we even.
De vriendelijke man laat zich een laatste keer gelden. “Houd in gedachten dat jullie onderzoek maar 60% van het cijfer is. De overige 40% is jullie reflectierapport.”
Welkom in mijn persoonlijke scriptiehel.