Met een subtiele verwijzing naar een bepaalde blogpost, daar nu een minder positief vervolg op.

Muziek tijdens werk is altijd leuk. Ongeacht het soort muziek wat er gedraaid wordt, is het in vrijwel iedere situatie een welkome afleiding.
Ongeïnspireerde top-40 meuk, zo nu en dan een echte klassieker, en iedere keer weer de verbazing dat je toch meer teksten kent dan je eigenlijk wilt toegeven.

Anders wordt het echter wanneer het muziek-repertoire stiekem wat is aangepast.
Waar je eerst vrijwel elk nummer kon meezingen, blijkt er nu een hele reeks aan nieuwe ongeïnspireerde meuk te zijn toegevoegd.
Wederom de verbazing dat je ook nu weer bijna alles kunt meezingen, tot het moment van de waarheid komt:

Rick Astley schalt door de speakers.
Never gonna give you up, never gonna let you down.

Jazeker, een heuse Rickroll!
Waar het fenomeen zich normaal voordoet in verborgen linkjes (Owned, lol!), gebeurt het hier op grote schaal.
De enige pré is dat de mensen die geërgerd naar de speakers in het plafond staren (de menselijk psyche blijft een vreemd ding, die speakers gaan heus geen uitleg geven hoor!) op de hoogte zijn van het fenomeen Rickroll en derhalve tof zijn.

(Owned again, lol!)